Snøklokketid

Under kjeglegrana har snøklokkene blomstra sidan tidleg i Janauar, der står dei lunt og godt og beskytta mot snø. Om jorda frys til og telen ligg i marka dei fleste stadane i hagen har dess det lunt og godt.



Då har vi komme over midten av februar i år og, skal seie tida går fort mot vår og sommar igjen.
Her har snøklokkene vore i blomst i fleire veker alt. Periodevis over og under snøen. Heldigvis har vi vore forskåna for dei store snømengdene til no denne vinteren, så alt i alt må eg seie denne vinteren har vore fantastisk flott. Dei som kjenner meg veit at eg ikkje likar snø iallefall.

Snøklokkene derimot er noko av det finaste eg veit - iallefall no på denne tida når det ikkje er noko anna som blomstrar utanom snøklokka og av og til ein og ennan Primula som år om anna kan framvise ein blomst no og då gjennom heile vintteren dersom veirforholda tillet det.


I morelltrebedet blomstrar snøklokkene flott. Ellers dukkar dei opp mange stadar i hagen etterkvart som dei er klare til det. Somme stadar ligg det fortsatt flekkar med snø og is og for all del det kan enno komme mykje snø denne vinteren, men den verste og mørkaste tida av vinteren er no snart forbi (håpar eg)!



Nokre meter nedanfor drivhuset går den gamle eigedomsgrensa vår. No er gjerdet nedteke og eg ryddar kratt og tre litt no og litt då. Den øverste delen av den nye stykket er der plass til nokre frukttre som etter plana skal flyttast der til. Eg har nokre ståande på foreldra mine sin eigedom, men der er hjorten så fæl å rasere dei kvar haust at det er ikkje stas i det heile.
Plana er då å flytte desse trea ned til det nye stykke vårt når eg har fått rydda krattet og forhåpentligvis får jamne litt slik at eg kan slå det med klipparen.
Resten av det nye stykket er så kupert og bratt at det nyttar ikkje å slå med klippar. Der får eg plante til med div. busker og lage stiar og tråkk slik at ein i allefall kan ta seg fram med trillebår og liknande reidskap om nødvendig.
Ting tek tid - iallefall når ikkje helsa er som den skal. Eg har iallefall nok å styre med dei dagane eg har ork til å holde på ei økt eller to.



Her er eit parti frå det nye stykket vårt, bildet teke i fjor fjø eg starta rydding av kratt og runnar.
Ikkje så mange vekene no til kvitveisen står i full blomst i bakkane igjen.