Knall og fall........

Lange skuggar minner oss om at hausten er kommen og den mest aktive hagesesongen snart er over.

Denne hagesesongen har forøvrig ikkje vore så aktiv for min del pga. boreliosen eg har kjempa med det siste året og no har den fått nok ein stoppar på ubestemt tid.
Årsaka er at eg tysdag gleid på sleipt gras, falt stygt utfor ein meters høg mur, ned i ei veggrøft og slo nakken, armen og skuldra og vart sendt i ambulanse til sykehuset på båre og med nakkekrage. Jau då, på MR og røntgen viste det nakkebrudd, men ikkje brot ellers i kroppen. Men nervebanene i skulder og arm har fått seg skikkelig bank.
Så var det sengeleie og vidare undersøkelsar m.a CT -skanning og bilda vart sendt vidaresendt til ekspertgransking på Haukeland.
På fredag kom svaret tilbake frå Haukeland og då var meldinga: javisst var det brot mellom 6. og 7. nakkevirvel, men brotet var av gamal dato så eg kunne bare ta av kragen og reise heim....... :-O .......
Hæ?????
sa eg, kan ikkje hugse at eg nokon gong har hatt SÅ vondt i nakken at eg kan ha brote den tidlegare i livet...
(Madammen og eg har i etterkant komme fram til at det må være slik at eg i eit tidlegare liv fall utfor ein stad og brakk nakken og då har eg også forklaringa på min høgdeskrekk... ) :))))))

Så sit eg her då kraftig forslått, vondt i nakke, skulder og arm.
venstre peikefinger er nummen og nedsatt kraft i, men eg har full bevegelse i den. Det verste er nervesmerter i venstre armen som plutselig høgg til som knivar og varer frå nokre sekund til nokre minutt og eg veit aldri når dei høgg til. På dei virkar heller ikkje smertestillande så eg får no bare leve med dei til nervane har hela seg sjølv. Det gjer dei visstnok kansje om nokre dagar, men det kan og ta inntil nokre månader før alt er normalt igjen, sa legen.Ja ja, når fyrst uhellet var ute så var eg kjempeheldig tross alt. Det kunne lett vorte skikkelig fatalt fall denne gongen. Så kan ein seie at det var ikkje lurt å gå der akkurat då det var SÅ sleipt og glatt, eller at eg burde hatt andre sko på meg osv.... men det er ALTID lettast å sjå i etterpå-klokskapens lys.

No har vi fått att fineveiret og det skal visstnok vare ei heil veke fram i tid så eg får prøve å "nyte" rekonvalesensen til å nyte haustsola med å gå små turar så ofte eg orkar i nærmiljøet, men eg kjem nok til å halde meg stortsett til vegar med fast dekke eller grus den næraste tida.

God helg til alle og pass dåkke på haustlege sleipe og glatte underlag.